این آدمایی که توی خیابون انقلاب اینقدر سرحالن، می‌خندن، بالا پایین میپرن و به جزئیات اهمیت میدن و براشون جذابه ینی آرومن؟ یعنی الان از آینده نمی‌ترسن؟
با چی آروم میشین وسط غم‌ها،درد ها و دور بودن‌ها؟ شعار نمیخوام و واقعا دنبال راه حلم.
تشویش رو چی از بین میبره؟ من که بهتر نمیشم با هیچی
اگر قرار بود فیلم بسازم آدمیو نشون نمیدادم که مدتی تلاش میکنه و به نتیجه میرسه، بجاش آدمیو تصویر میکردم که توی یک زندگی عادی ریتم و استمرار رو رعایت میکرد و نتیجه های عجیب غریب می‌گرفت.
میدونی از چی متنفرم؟ از اونایی که فکرمیکنن بهت لطف میکنن و از بابت کارهایی که برات از پیش خودشون انجام میدن انتظار میسازن!
+باخودم میگم اروم باش بزار کار خودشون رو کنن ولی متاسفانه نمیتونم به لطفشون جواب بدم چون نه خواستشون در راستای خواسته منه نه علاقه ای دارم ولی یک سوال آیا این خودخواهیه و باید برای رفتارم عذاب وجدان داشته باشم؟
با اینکه با همه سوالای آزمونش موافق نبودم که نشان دهنده تخصص باشه ولی بنظرم اگر تخصص های جاپ کاپ رو دارین توی این رقابت شرکت کنین. عیارتون تا حدودی پیش خودتون مشخص میشه.
گوگل کنین : جاب‌کاپ
عنوان رو اینطوری نوشتم که فقط کلیک بخوره:|
ولی خداییش روم نمیشه لینکدینمو اپن تو ورک کنم.
کاش یک پیشنهاد کاری خوب از آسمون میوفتاد.
+امشب به خودم اومدم دیدم 3 تا موضوع جدید رو شروع کردم به یادگرفتن که هیچکذوم به کار الانم ربط نداره . دوسندارم اینطوری از روی ترس انتخاب کنم ، اصلا مگه سنجیدم چی میشه اگر حوزه کاریو عوض کنم که شروعش کردم؟! دوسندااارم
+باید فکرکنم!
اگر کتاب زیاد میخونه یک وقت گول نخورین فکرکنین آدم عاقلیه ها! کتاب خوندن میتونه آدمو عاقل کنه ولی نه همیشه.
همه چی به نوع ادراک ربط داره. ساده ترین نوع تبیین ادراک رو آدما از خانوادشون و بعدش بقیه اجتماع هایی که عضوش هستن میگیرن، نمیدونم میشه بهش فرهنگ هم گفت یا اون متفاوته (اگر کسی میدونه به منم بگه) ولی هرچی هست اونقدرام دودوتا چهارتایی نیست.
+مفهوم جنگ شناختی هم از همینجا میاد.
+اهمیت جایگاه زن بعنوان مادر و نفر تعیین کننده در سرنوشت هم اینجاست دقیقا، جایی که میتونه روی مدل فکری کودک تاثیر بزاره. بنظرم جایی که سطح سواد زن باید برای جامعه مهم باشه هم اولش اینجاست بعد بازار کار(معتقدم جایگاه مرد برعکس این مدل نیست ولی اندازش و شکلش متفاوته).
